کمونیسم بیتردید یکی از خطاهای بزرگ بشری است. مکتب انسانستیزی که مانند فاشیسم و نازیسم تلاش کرد از جوامع بشری آزمایشگاهی بسازد و در آن آدمیان را مانند خوکچههای این آزمایشگاه مطابق یک ایدئولوژی ناکجاآبادی، به موجوداتی مسلوبالاراده و با «سرشت ویژه» تبدیل کند تا بقول خودش «انسانهای طراز نوین» بسازد؛ درست همانگونه که نازیسم و فاشیسم در پی ساختن انسانهایی از «نژاد برتر» بودند!
اسلامگرایی در قرن بیست و یکم را میتوان روایت تازهای از این نوع ایدئولوژیهای انسانسوز دانست که به گونهای تداوم کمونیسم و فاشیسم قرن بیستم بهشمار میرود، با آن دو همذات است و هماکنون خاورمیانه را به آزمایشگاه بزرگی تبدیل ساخته تا انسانها را یکبار دیگر «مسلمان» کند! این یادداشت نگاهی است گذرا به آمار قربانیان آزمایشگاهی به نام «کمونیسم» در اتحادشوروی سابق و در زمان رهبری ژوزف استالین در فاصلهی سالهای ۱۹۲۲ تا ۱۹۵۳.
گفتنی است که تا زمان فروپاشی اتحادشوروی آمار دقیقی از شمار قربانیان حکومت وحشت استالین در این کشور وجود نداشت و برخی آمار بطور تخمینی از سوی شماری از پژوهشگران ارائه شده بود که ابعاد باورنکردنی داشت. پس از فروپاشی نظام کمونیستی در شوروی سابق، درهای بایگانیها به روی مورخان گشوده شد و بررسیها تا اندازهای ابعاد جنایات و تبهکاریهای رژیم کمونیستی را روشن ساخت.
نخستین آمار پژوهشگران حاکی از آن بود که در دورهی ترور استالینی حدود سه و نیم میلیون نفر در شوروی جان خود را از دست دادهاند. اما این آمارها با تحقیقات بعدی دقیقتر شد و اکنون بسیاری از مورخان از حدود ۹ میلیون قربانی این دوره سخن میگویند. البته این قربانیان به گروههای متفاوتی تقسیم میشوند. برای نمونه شمار کسانی که در جریان «پاکسازیهای استالینی» اعدام شدهاند، کسانی که در اردوگاه کار اجباری (گولاگ) جان باختهاند و نیز کسانی که در جریان انتقال به اردوگاهها و کوچاندنهای اجباری مردهاند. همچنین حدود یک میلیون اسیر جنگ جهانی دوم که در اسارتگاهها جان باختهاند. این آمار در کلیترین صورت خود به قرار زیر است:
۱ـ یک و نیم میلیون نفر در «پاکسازیها» اعدام شدهاند.
۲ـ پنج میلیون نفر در «گولاگها» یا اردوگاههای کار اجباری جان باختهاند.
۳ـ یک میلیون و هفتصد هزار نفر بر اثر کوچاندن اجباری مردهاند.
۴ـ یک میلیون اسیر جنگی که عمدتا آلمانی بودهاند در اسارتگاهها بر اثر فشار یا سرما یا گرسنگی تلف شدهاند.
یک رقم تکاندهندهی دیگر، شمار افسران عالیرتبهی ارتش سرخ است که به دلیل سوءظن بیمارگونهی استالین به دستور او اعدام شدند. در میان آنان حتی نام سه مارشال از کل پنج مارشال ارتش سرخ به چشم میخورد. همچنین از مجموع پانزده ژنرال عالیرتبهی ارتش سرخ، ۱۳ تن و نیزهمهی ۱۶ کمیسر سیاسی ارتش سرخ به دستور استالین اعدام شدند. در مجموع شمار افسران عالیرتبهی ارتش سرخ که توسط استالین اعدام شدند، بیش از شمار افسران عالی رتبهای است که در جریان جنگ جهانی دوم در جبههی جنگ با فاشیسم هیتلری جان باختند! به عبارت دیگر افسران عالیرتبهی شوروی بیشتر به دست «رفیق استالین» کشته شدند تا به دست ارتش آلمان نازی!
آمار جالب دیگر مربوط به رهبران حزب بلشویک (حزب کمونیست) شوروی است که به دستور استالین اعدام شدند. ۱۳ تن از اعضای دفتر سیاسی (پولیت بورو) حزب کمونیست شوروی که همگی از یاران نزدیک لنین و از رهبران برجستهی انقلاب اکتبر بودند در پاکسازیهای حزب بلشویک به دستور استالین اعدام شدند. در میان آنان نام شخصیتهایی چون کامنف، زینوویف، بوبنف، تومسکی، ریکوف، سوکولنیکوف، کرستینسکی و بوخارین به چشم میخورد که برخی از آنان حتی از نظر تئوریک از استالین بالاتر بودند. همچنین میتوان به لئو تروتسکی یار نزدیک لنین اشاره کرد که به دستور استالین در تبعید مکزیک به قتل رسید. چنین «پاکسازیهایی» در حزب حاکم، حتا در رژیم نازی در آلمان و رژیم فاشیستی موسولینی در ایتالیا نیز وجود نداشته است و «رفیق استالین» از این نظر در میان جباران تاریخ پیشتاز است!
البته گفتنی است که برخی مورخان و پژوهشگران، شمار قربانیان در زمان استالین را بسیار بیشتر میدانند و معتقدند که آمار بازمانده در آرشیوها ناقص است. برای نمونه، دیمیتری ولکوگنوف پژوهشگر روس در تحقیقات خود روی هم از ۱۹ تا ۲۲ میلیون قربانی رژیم استالینی سخن میگوید. گونار هاینزون، در تحقیقات خود به این نتیجه میرسد که در دورهی استالین حدود ۲۰ میلیون نفر جان باختند که فقط بیش از ۴ میلیون نفر در سالهای ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۸ که به دورهی «وحشت بزرگ» معروف است جان خود را از دست دادهاند. در این زمینه همچنین میتوان به آمار روی مدودف تاریخنویس روس در کتاب معروف «در دادگاه تاریخ» اشاره کرد. دو پژوهشگر آلمانی به نام ولفگانگ لئونارد و خوان لینتس هم در این زمینه تحقیقات روشنگری دارند. هر دوی آنان کل شمار قربانیان استالینیسم را حدود ۲۰ میلیون نفر برآورد کردهاند. یعنی در مدت ۳۱ سالی که استالین زمامداری حزب کمونیست اتحادشوروی را در اختیار داشت، حدود ۲۰ میلیون نفر قربانی آزمایشگاهی به نام «کمونیسم» شدند.
باید در نظر داشت که اتحادشوروی در جریان جنگ جهانی دوم با ۲۷ میلیون قربانی (۱۳ میلیون قربانی نظامی و ۱۴ میلیون قربانی غیرنظامی) بیش از دیگر کشورهای درگیر جنگ کشته داد. این رقم اگر چه به رقم قربانیان مستقیم ترور استالینی ارتباطی ندارد، اما اگر در نظر بگیریم که بخش چشمگیری از این قربانیان نیز نتیجهی خطاهای استراتژیک نظامی استالین در جنگ با آلمان نازی بود، جنایات «رفیق استالین» ابعادی هولناک و باورنکردنی به خود میگیرد!
شهاب شباهنگ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر