ماجرای «آمیا» در آرژانتین در این میان به داستان یک فیلم تمام عیار سیاسی ـ جنایی هالیوود شبیه شده است. جسد آلبرتو نیسمن، دادستان ویژهای که مسئول رسیدگی به پروندهی حملهی انتحاری سال ۱۹۹۴ به مرکز همیاری یهودیان در بوئنوسآیرس بود و اسناد و مدارک زیادی در رابطه با نقش رژیم جمهوری اسلامی و گماشتگان منطقهای آن یعنی حزبالله لبنان در این ماجرا گردآوری کرده بود، در میان ناباوری همگان درست یک روز پیش از حضور وی در پارلمان آرژانتین برای ادای توضیحات دربارهی ادعانامهاش، در وان حمام آپارتماناش و در حالی که گلولهای به سرش شلیک شده بود، پیدا شد.
پلیس آرژانتین در نخستین موضعگیری خود دربارهی این حادثه اعلام کرد که نیسمن خودکشی کرده است. ولی با افزایش تردیدهای داخلی و خارجی نسبت به چنین اظهارنظری و نیز اعتراض مردم آرژانتین، مقامات دولتی این کشور رویهی خود را تغییر دادند و سناریوهای دیگری از جمله «واداشتن او به خودکشی» را نیز مطرح ساختند. سرانجام کار به جایی رسید که کریستینا فرناندز د کیرشنر رئیسجمهوری آرژانتین در پیامی گفت که به باور او نیسمن خودکشی نکرده است. وی برای جلوگیری از زیانهای بیشتر ناشی از این رسوایی و برای فرار به جلو مدعی شد که «عدهای با این توطئه خواستهاند به دولت آرژانتین لطمه بزنند»!
در پی آن، مقامات بلندپایه دولتی نیز تصریح کردند که ممکن است «ماموران خودسر اطلاعاتی» آرژانتین که با موضوع پروندهی آمیا در رابطه بودهاند در مرگ نیسمن نقش داشته باشند. و سرانجام رئیسجمهوری آرژانتین اعلام کرد که قصد دارد سازمان امنیت این کشور را منحل کند و تشکیلات امنیتی تازهای درست کند که مستقیما زیر نظر رئیسجمهوری باشد.
گفتنی است که آلبرتو نیسمن در جریان تحقیقات دراز مدت خود از جمله به این نتیجه رسیده بود که دولت کریستینا فرناندز د کیرشنر، در نتیجهی زدوبندهای تجاری پشتپرده با رژیم جمهوری اسلامی ایران، شدیدا در پروندهی «آمیا» کارشکنی میکند و در تلاش است تا موضوع دخالت جمهوری اسلامی در این بمبگذاری افشا نشود.