وضعیت اضطراری برای تیم کوه نوردان آرش

پس از صعود موفق قله سرسخت و دشوار برودپیک (8047 متر) و گشایش "مسیر ایران" برای نخستین بار بر روی این قله، گروه سه نفرۀ کوهنوردان ایرانی باشگاه آرش در مسیر بازگشت، دچار شرایط بحرانی شده و اکنون در  ارتفاع بالا و بدون آب، غذا و چادر، با مرگ دست و پنجه نرم می کنند.

پنج شنبه 27 تیر ماه، در ساعت هفت صبح، آیدین بزرگی که همراه پویا کیوان و مجتبی جراحی در ارتفاع حدود 7700 متر و خارج از مسیر عادی در چادر مستقر بوده، طی تماس تلفنی اعلام کرده بود که حال مناسبی ندارند و نیازمند آب و غذا هستند. 

پس از چند تلاش نا موفق از سوی شرپاها برای رساندن امداد به تیم ایرانی، امروز کیومرث بابازاده اعلام کرد در برود پیک وضعیت بحرانی به وجود آمده است.

گزارش اقدامات و اطلاعات رسیده تا بعد از ظهر جمعه، به شرح زیر است:

ساعت 6 صبح: آیدین تماس گرفت و گفت مانند سابق زمین‌گیر شده و قادر به حرکت نیستند.

ساعت 8 صبح: دو نفر باربر پاکستانی که نیمه شب از کمپ برای امداد حرکت کرده بودند در منطقه ای بالاتر از کمپ سوم در حال تراورس به طرف گردنه برودپیک (محدوده حضور تیم برودپیک) مشاهده شدند.

ساعت 9 صبح: یک تیم دو نفره از کوه‌نوردان سوئیسی که نیمه شب از کمپ اصلی کی 2 برای امداد حرکت کرده بودند نزدیک به کمپ 1 رسیده و اعلام کردند که قصد ادامه صعود دارند.

ساعت 9:30: سرپرست تیم سوئیسی اعلام کرد که تیم‌های دیگری نیز تشکیل شده و قصد دارند به دنبال تیم نخست به بالا صعود کنند.

ساعت 10 صبح: آیدین مجددا تماس گرفت و وضعیت شان را بحرانی اعلام کرد.

ساعت 1 بعد از ظهر: در تماسی که با کمپ اصلی برودپیک برقرار شد مشخص شد که باربرهای ارتفاع پس از تلاشی ناموفق برای رسیدن به گردنه، متاسفانه به کمپ سوم مراجعت کرده اند. همچنین تیم سوئیسی در تلاش برای رسیدن به کمپ دوم است.

ساعت 1:30 بعد از ظهر: تلاش می شود امروز افراد دیگری که در منطقه هستند برای امدادرسانی به سمت گردنه صعود کنند.

   مسیر سمت راست مسیر ایران ، مسیر سمت چپ مسیر نرمال

شرح کامل واقعه را می توانید از اینجا بخوانید.

برای هموطنان افتخار آفرین باشگاه آرش آرزوی سلامتی و بازگشت بی خطر به آغوش خانواده و دوستانشان را داریم.

BigLog

===
آخرین اخبار از وضعیت کوهنوردان ایرانی
کیومرث بابازاده در رابطه با شرایط و وضعیت امدادرسانی در ارتفاعات برودپیک گفت: ساعت 7 صبح دو باربر ارتفاع پاکستانی، به گردنه برودپیک رسیدند. ظاهرا برای اینکه دید بهتری نسبت به منطقه داشته باشند گردنه را طی و مقداری از مسیر قله فرعی را صعود کرده اند که در مقدار کمی خارج از مسیر "یک جسد" دیده اند و چیزی و کس دیگری دور و برش نبوده . به احتمال زیاد این جسد کوه نورد لهستانی است که از زمستان آنجا مانده ... موضوع و ادامه کار بوسیله بی سیم به شرپاها تفهیم شد که بچه ها باهمدیگر هستند و درست جست و جو کنند. تیم سوییسی و چند تیم دیگر منتظر تجسس شِرپاها هستند.
ستاد بحران تشکیل شده در این رابطه نیز اعلام کرده است از صبح دیروز (جمعه) تا ظهر امروز (شنبه) هیچگونه تماس تلفنی از سوی سه کوهنورد ایرانی با گروه مستقر در کمپ اصلی انجام نگرفته است. این می تواند خبر بسیار بدی باشد.
خبر تکمیلی
مقارن امروز عصر (شنبه)، ساعت هفت و نیم به وقت تهران، تماسی تلفنی از سوی یک از کوهنوردان (آیدین بزرگی) برقرار شده که حاکی از وضعیت بد و گم کردن مسیر می باشد. این کوهنورد خوب کشورمان به تنهایی در حال پایین آمدن است و در گزارشها، هیچ اشاره ای به وضعیت دو هموطن دیگر ما نشده است. متاسفانه امدادگران پاکستانی هم بدون یافتن کسی، به پایین برگشته اند. "میزان ارتفاع" و "برودت هوا" و نزدیک یک هفته شب مانی در ارتفاعات برودپیک، می تواند هر قهرمانی را از پای در آورد. به بازگشت این هموطنانمان امیداوار می مانیم.
===

خبر تکمیلی تر
بنظر میرسد پاکستان عملیات نجات را متوقف ساخته است. با بررسی عکسهای منطقه و پیدا کردن تقریبی  آخرین محل تماس آیدین بزرگی، از کوهنوردان مفقود شده، توماس لامل کوهنورد برجسته آلمانی و عضو تیم نجات، ابراز عقیده کرده است که در این مکان و در این شرایط، دیگر هیچ کسی را نمی توان نجات داد. بنظر میرسد برنامه ریزی اشتباه، بلند پروازی های غیر واقعی و پشتیبانی ناکافی، فاجعه دیگری را در ورزش کوهنوردی ایران رقم زده باشد. (اینجا را ببینید)
در این اوضاع، سخنگویان باشگاه آرش رو به دروغ پردازی آورده و ادعا کرده اند گم شدن گروه به دلیل طوفانهای سهمگین بوده است، چیزی که از زمان شروع صعود تا زمان فتح قله توسط تیم ایرانی و بازگشت آنان، به هیچ عنوان گزارش نشده و هوا در این دورۀ زمانی، بسیار هم خوب و معتدل بوده است. (اینجا را ببینید)



===

برود پیک (همچنین با نام K3 نیز شناخته می‌شود)دوازدهمین قله بلند در دنیا با ارتفاع ۸۰۴۷ متر، در رشته‌کوه قراقروم و در شمال شرقی پاکستان واقع شده‌است.  این قله به عنوان یکی از قلل هشت هزار متری آسان شناخته شده‌است هر چند که از لحاظ فنی سخت نمی‌باشد اما به هر حال نمی‌توان آن را به راحتی پشت سر گذاشت چرا که مسیر آن، از میان قلمروی بهمن‌های دائمی می‌باشد. صعود این قله به شرایط جوی وابسته می‌باشد به طوری که گاهی اوقات می‌توان صعود آن را در طول شش هفته به انجام رسانید. در حالیکه در مواردی دیگر حتی ممکن است صعود آن به نه هفته نیز کشیده شود.