اسلام دارای این ویژگی‌ست که هیچ‌گونه حریم و ساحت شخصی و خصوصی برای آدمیان به رسمیت نمی‌شناسد و بنا بر ذات تام‌گرای خود تلاش می‌کند در شخصی‌ترین و خصوصی‌ترین امور افراد نیز مداخله کند. در نتیجه وقتی این دین به قدرت سیاسی برکشیده می‌شود، به فاجعه‌ای چون نظام کنونی در ایران می‌انجامد. بنابراین هر چه دست این دین از امور سیاسی و حقوقی و اجتماعی و هنری کوتاه‌تر شود، سود این کار برای آزادی و پیشرفت و اعتلای همه‌جانبه‌ی فرهنگی در جامعه‌ی ایران بیشتر است. به مومنان مسلمان باید سرانجام این واقعیت را تفهیم کرد که دین‌شان امری کاملا شخصی و فرضا مانند والدین‌شان است. هر آدمی می‌تواند به پدر و مادرش عشق بورزد و آنان را الگوی خود بداند، ولی حق ندارد پدر و مادرش را به دیگران نیز تحمیل کند و از بقیه هم انتظار داشته باشد که پدر و مادر او را دوست داشته باشند و الگوی خود قرار دهند!
شهاب شباهنگ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر