روحانیان شیعه بارها به این سخن مدرس نازیده‌اند که گفته بود: «دیانت ما عین سیاست ماست و سیاست ما عین دیانت ما». تجربه‌ی نزدیک به چهار دهه آیین کشورداری آنان با الگویی به نام «ولایت فقیه» می‌آموزد که این دستپخت فقط از تلفیق دو عنصر اصلی «دیانت» و «سیاست» تشکیل نمی‌شود و اگر چاشنی‌های «رذالت» و «جنایت» و «وقاحت» و «بلاهت» را هم به آن بیفزاییم، به فرمول معجونی به نام «اسلام‌گرایی شیعی» نزدیک می‌شویم!
شهاب شباهنگ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر